Hepatitis C یک عفونت ویروسی است که به کبد حمله می‌کند و می‌تواند عواقب جدی برای سلامتی داشته باشد. این ویروس اغلب به عنوان “قاتل خاموش” شناخته می‌شود، زیرا بسیاری از افراد مبتلا تا سال‌ها هیچ علامتی از بیماری نشان نمی‌دهند.
نحوه انتقال و عفونت
ویروس هپاتیت C (HCV) در درجه اول از طریق تماس با خون آلوده منتقل می‌شود. شایع‌ترین راه‌های انتقال عبارتند از:
- استفاده مشترک از سرنگ: این راه اصلی انتقال در میان مصرف‌کنندگان مواد مخدر تزریقی است.
- دریافت خون آلوده: پیش از سال ۱۹۹۲ که غربالگری خون برای هپاتیت C اجباری شد، انتقال از طریق تزریق خون بسیار رایج بود.
- استفاده از وسایل آلوده: انجام خالکوبی یا سوراخ کردن بدن (پیرسینگ) با ابزار غیر استریل.
- تماس با خون در محیط‌های درمانی: مانند سوزن‌های آلوده.
- انتقال از مادر به نوزاد: در زمان تولد.
- تماس جنسی: خطر انتقال از این طریق پایین است، اما غیرممکن نیست.
هپاتیت C برخلاف هپاتیت A از طریق تماس‌های عادی مانند در آغوش گرفتن، بوسیدن یا استفاده مشترک از ظروف منتقل نمی‌شود.
مراحل بیماری و علائم
پس از آلودگی، بیماری به دو مرحله حاد و مزمن تقسیم می‌شود:
- هپاتیت C حاد: این مرحله در ۶ ماه اول پس از آلودگی رخ می‌دهد. در اکثر افراد، این مرحله بدون علامت است و به همین دلیل اغلب تشخیص داده نمی‌شود. اگر علائمی هم ظاهر شوند، معمولاً خفیف و شامل خستگی، تب، تهوع و درد شکم هستند.
- هپاتیت C مزمن: متاسفانه در حدود ۷۰ تا ۸۰ درصد افراد، عفونت حاد به عفونت مزمن تبدیل می‌شود. در این مرحله، ویروس برای سال‌ها به طور خاموش در بدن باقی مانده و به آرامی به کبد آسیب می‌رساند. این آسیب طولانی‌مدت می‌تواند منجر به سیروز کبدی (فیبروز شدید) و در نهایت سرطان یا نارسایی کبد شود. علائم در این مرحله تنها زمانی ظاهر می‌شوند که کبد به شدت آسیب دیده باشد.
تشخیص و درمان
- تشخیص: تشخیص هپاتیت C از طریق آزمایش خون انجام می‌شود. ابتدا آنتی‌بادی‌های مربوط به ویروس (Anti-HCV) بررسی می‌شوند. اگر این تست مثبت باشد، آزمایش دیگری به نام HCV RNA انجام می‌شود تا وجود فعال ویروس در بدن تأیید شود.
- پیشگیری: در حال حاضر هیچ واکسنی برای هپاتیت C وجود ندارد. بهترین راه پیشگیری، دوری از تماس با خون آلوده است.
- درمان: خبر خوب این است که هپاتیت C با داروهای جدید ضد ویروسی (DAAs) که به صورت خوراکی مصرف می‌شوند، قابل درمان است. این داروها در عرض چند هفته و با کمترین عوارض جانبی، می‌توانند ویروس را به طور کامل از بدن پاک کنند و از پیشرفت بیماری کبدی جلوگیری کنند. تشخیص زودهنگام برای شروع به موقع درمان و جلوگیری از آسیب دائمی به کبد بسیار حیاتی است.
با کمال میل. در ادامه توضیحات کامل و منسجمی درباره کیت‌های تشخیصی کیفی هپاتیت C به روش Real-Time PCR ارائه شده است.
کیت تشخیصی کیفی هپاتیت C بایوسیوا به روش Real-Time PCR
کیت‌های تشخیصی کیفی هپاتیت C ابزارهای دقیق و حساسی برای تشخیص وجود یا عدم وجود ویروس هپاتیت C (HCV) در نمونه‌های بالینی هستند. برخلاف کیت‌های کمی که میزان ویروس را می‌شمارند، هدف اصلی این کیت‌ها پاسخ به این سوال است که “آیا عفونت فعال با ویروس هپاتیت C وجود دارد یا خیر؟”
ویژگی کلیدی: تشخیص RNA ویروس
یکی از نکات مهم درباره هپاتیت C این است که این ویروس از جنس RNA است. بنابراین، برای انجام Real-Time PCR، به یک مرحله اضافی نیاز است که به آن رونویسی معکوس (Reverse Transcription) می‌گویند. در این مرحله، آنزیم مخصوصی به نام Reverse Transcriptase، RNA ویروس را به DNA مکمل (cDNA) تبدیل می‌کند تا بتوان آن را با تکنیک PCR تکثیر کرد. به همین دلیل، این روش اغلب به صورت کامل Real-Time RT-PCR نامیده می‌شود.
نحوه عملکرد کیت بایوسیوا
فرآیند تشخیص با استفاده از این کیت‌ها به طور کلی شامل مراحل زیر است:
- استخراج RNA: ابتدا RNA ویروسی از نمونه‌های بالینی مانند پلاسما یا سرم خون استخراج می‌شود.
- رونویسی معکوس: RNA ویروسی به DNA مکمل (cDNA) تبدیل می‌شود.
- تکثیر و تشخیص: DNA مکمل با مسترمیکس اختصاصی کیت که حاوی پرایمرها و پروب‌های فلورسنت است، مخلوط می‌شود. پرایمرها به ژنوم ویروس متصل شده و تکثیر آن را آغاز می‌کنند. پروب‌های فلورسنت نیز همزمان با تکثیر DNA، سیگنالی را آزاد می‌کنند که توسط دستگاه Real-Time PCR ثبت می‌شود.
- تفسیر نتایج: اگر سیگنال فلورسنت از یک آستانه مشخص (Threshold) عبور کند، نتیجه به عنوان مثبت گزارش می‌شود که نشان‌دهنده وجود عفونت فعال است. در غیر این صورت، نتیجه منفی خواهد بود.
کاربردهای اصلی کیت بایوسیوا
- تأیید عفونت فعال: پس از اینکه تست‌های سرولوژی (آنتی‌بادی) مثبت شدند، از این کیت برای تأیید وجود ویروس و فعال بودن عفونت استفاده می‌شود.
- تشخیص در “دوره پنجره”: در چند هفته اول پس از عفونت، ممکن است هنوز آنتی‌بادی‌های ویروس در خون وجود نداشته باشند. با این حال، با استفاده از این کیت‌ها می‌توان RNA ویروس را در همان مراحل اولیه شناسایی کرد.
- غربالگری اولیه: برای تشخیص افراد مبتلا به عفونت فعال، به ویژه در جمعیت‌های پرخطر.
به طور خلاصه، کیت هپاتیت C بایوسیوا به روش Real-Time PCR ابزارهای سریع و دقیقی است که با شناسایی RNA ویروس، به تشخیص به‌موقع عفونت فعال کمک شایانی می‌کند.
شرکت زیست دانش ماناتک در زمینه تولید و عرضه کیت‌های تشخیصی مولکولی به روش Real-Time PCR در ایران فعالیت دارد. این شرکت کیت‌های مختلفی را برای تشخیص ویروس‌ها تولید می‌کند که از جمله آن‌ها می‌توان به کیت‌های تشخیصی هپاتیت C اشاره کرد. این کیت‌ها به منظور شناسایی و تأیید وجود RNA ویروس هپاتیت C در نمونه‌های بالینی به کار می‌روند. به این ترتیب، شرکت ماناتک در تأمین ابزارهای تشخیصی دقیق و به‌روز برای آزمایشگاه‌های کشور نقش دارد.
دیدگاهها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.