کیت ریل تایم B19 Virus

معرفی ویروس B19

ویروس پاروویروس B19 عضوی از خانواده Parvoviridae است و تنها پاروویروسی است که انسان را آلوده می‌کند. این ویروس DNA دار، کوچک و بدون پوشش (non-enveloped) است. ژنوم آن از DNA تک‌رشته‌ای با پلاریته منفی تشکیل شده و قطر آن حدود ۲۳ نانومتر است؛ به همین دلیل یکی از کوچک‌ترین ویروس‌های انسانی محسوب می‌شود.

 راه‌های انتقال

• انتقال تنفسی: شایع‌ترین مسیر، از طریق قطرات تنفسی در زمان عطسه یا سرفه.

• انتقال از مادر به جنین: در دوران بارداری می‌تواند از جفت عبور کند.

• انتقال از طریق خون آلوده: در دریافت‌کنندگان فرآورده‌های خونی یا پیوند مغز استخوان ممکن است رخ دهد.

بیماری‌های ناشی از ویروس B19

۱. اریتم عفونی (Erythema infectiosum) – بیماری پنجم

• بیشتر در کودکان رخ می‌دهد.

• ابتدا تب خفیف، خستگی و گلودرد وجود دارد.

• سپس بثورات پوستی قرمز روی گونه‌ها ظاهر می‌شود (ظاهر سیلی‌خورده).

• راش بعداً به بازو و پا گسترش یافته و حالت توری‌شکل (lacy) پیدا می‌کند.

• بیماری خودبه‌خود طی چند روز برطرف می‌شود.

۲. آرتریت یا آرترا‌لجیا در بزرگسالان

• بیشتر در زنان بزرگسال دیده می‌شود.

• علائم شامل درد و التهاب مفاصل (به‌ویژه در دست، مچ و زانو) است.

• معمولاً راش پوستی وجود ندارد و علائم موقتی است.

۳. بحران آپلاستیک حاد (Aplastic crisis)

• در افراد مبتلا به کم‌خونی مزمن مانند تالاسمی یا سیکل‌سل.

• ویروس باعث توقف تولید گلبول قرمز در مغز استخوان می‌شود.

• منجر به افت شدید هموگلوبین و نیاز فوری به انتقال خون می‌گردد.

۴. عفونت در بارداری

• انتقال از مادر آلوده به جنین ممکن است رخ دهد.

• در جنین سبب کم‌خونی شدید، نارسایی قلبی و هیدروپس فتالیس می‌شود.

• در موارد شدید می‌تواند به مرگ جنینی منجر شود.

۵. عفونت مزمن در بیماران با نقص ایمنی

• در بیماران دچار نقص ایمنی (مانند HIV یا دریافت‌کنندگان پیوند)،
  ویروس می‌تواند عفونت پایدار ایجاد کند.

• نتیجه آن کم‌خونی مزمن مقاوم به درمان است.

تشخیص ویروس Parvovirus B19

تشخیص عفونت با ویروس پاروویروس B19 ترکیبی از تفسیر بالینی، یافته‌های خونی، و آزمایش‌های تخصصی است. از آن‌جا که بسیاری از عفونت‌ها بدون علامت یا با علائم خفیف مانند تب، بثورات گذرا یا درد مفاصل ظاهر می‌شوند، شناسایی دقیق ویروس معمولاً به آزمایشگاه واگذار می‌شود. روش‌های تشخیصی در سه گروه اصلی قرار می‌گیرند: سرولوژیک (آنتی‌بادی‌ها)، مولکولی (PCR)، و بررسی‌های خونی و بافتی. انتخاب روش مناسب به وضعیت ایمنی بیمار، مرحلهٔ بیماری و گروه پرخطر بودن (مثلاً بارداری یا بیماری خونی) بستگی دارد.

 ۱. تشخیص سرولوژیک (Serological Diagnosis)

در روش سرولوژی، آنتی‌بادی‌های اختصاصی علیه ویروس در خون بیمار اندازه‌گیری می‌شوند. این آنتی‌بادی‌ها شامل دو نوع اصلی هستند: IgM و IgG.

پس از ورود ویروس به بدن، آنتی‌بادی IgM نخستین پاسخ ایمنی است و حدود ۷ تا ۱۰ روز پس از عفونت ظاهر می‌شود. وجود IgM در خون نشان‌دهندهٔ عفونت اخیر یا فعال است. این آنتی‌بادی حدود ۲ تا ۳ ماه در خون باقی می‌ماند. در مقابل، آنتی‌بادی IgG دیرتر ظاهر می‌شود (معمولاً از هفته دوم به بعد) و نشان‌دهندهٔ عفونت قبلی و ایمنی پایدار در برابر ویروس است.

بنابراین، الگوی حضور این دو آنتی‌بادی برای تفسیر نتایج بسیار مهم است. اگر تنها IgM مثبت باشد، عفونت تازه و فعال وجود دارد. اگر فقط IgG مثبت باشد، بیمار قبلاً مبتلا شده و ایمنی دارد. وجود هر دو نشان می‌دهد که بیمار در مرحلهٔ بهبودی از عفونت اخیر است. در مقابل، اگر هر دو منفی باشند، بیمار هنوز آلوده نشده و در معرض خطر است.

این آزمایش‌ها با روش ELISA یا EIA (Enzyme Immunoassay) انجام می‌شوند و در اغلب بیماران سالم برای تأیید تشخیص کافی هستند. با این حال، در بیماران با نقص ایمنی (مثل مبتلایان HIV یا دریافت‌کنندگان پیوند)، پاسخ آنتی‌بادی ممکن است ناقص باشد و نتایج منفی کاذب بدهد. در چنین شرایطی باید از روش‌های مولکولی استفاده شود.

۲. تشخیص مولکولی با روش PCR

در مواردی که سرولوژی کافی نیست یا نتیجه مبهم دارد، از روش‌های مولکولی مانند PCR (Polymerase Chain Reaction) استفاده می‌شود. این روش با شناسایی مستقیم DNA ویروس B19 در نمونه‌های خون، مایع آمنیوتیک یا مغز استخوان، تشخیص قطعی را ممکن می‌سازد.

PCR یکی از دقیق‌ترین و حساس‌ترین روش‌های تشخیص است و می‌تواند مقدار بسیار کمی از ویروس را شناسایی کند. در بیماران مبتلا به بحران آپلاستیک حاد، که ویروس باعث توقف کامل تولید گلبول‌های قرمز می‌شود، PCR قادر است بار ویروسی بالا را در خون تشخیص دهد. همچنین در زنان باردار که IgM مثبت دارند یا جنین علائم غیرطبیعی در سونوگرافی نشان می‌دهد (مانند هیدروپس فتالیس)، PCR از خون مادر یا مایع آمنیوتیک برای تشخیص قطعی استفاده می‌شود.

در بیماران دارای نقص ایمنی، روش PCR معمولاً تنها راه قطعی تشخیص است، زیرا بدن آنها توانایی تولید آنتی‌بادی ندارد. علاوه بر این، با استفاده از Real-time PCR می‌توان بار ویروسی (viral load) را اندازه‌گیری کرد و روند درمان را ارزیابی نمود؛ به‌ویژه در بیماران دریافت‌کنندهٔ ایمونوگلوبولین وریدی (IVIG).

البته PCR نیز محدودیت‌هایی دارد؛ از جمله احتمال آلودگی نمونه که می‌تواند منجر به نتیجهٔ مثبت کاذب شود، و نیز احتمال شناسایی DNA ویروسی در افرادی که عفونت قدیمی بدون علامت دارند. بنابراین، تفسیر نتیجهٔ PCR همیشه باید همراه با علائم بالینی و یافته‌های خونی انجام شود.

 ۳. کاربرد تشخیصی در گروه‌های خاص بیماران

در افراد سالم و کودکان مبتلا به بثورات پوستی یا تب، آزمایش سرولوژی معمولاً کافی است.
در زنان باردار، ابتدا آنتی‌بادی‌های IgM و IgG بررسی می‌شوند تا وضعیت ایمنی مادر مشخص شود. اگر IgM مثبت باشد، باید PCR از خون یا مایع آمنیوتیک انجام شود تا انتقال به جنین بررسی گردد.
در بیماران مبتلا به کم‌خونی‌های مزمن، وقتی افت ناگهانی هموگلوبین مشاهده می‌شود، PCR برای تأیید بحران آپلاستیک حاد انجام می‌گیرد.
در بیماران نقص ایمنی، چون پاسخ آنتی‌بادی ندارند، تشخیص تنها از طریق Real-time PCR ممکن است.

 ۴. بررسی‌های خونی و بافتی

علاوه بر روش‌های مولکولی و سرولوژیک، بررسی‌های خونی نیز در تشخیص کمک‌کننده‌اند. در بحران آپلاستیک ناشی از ویروس B19، در اسمیر خون محیطی کاهش شدید رتیکولوسیت‌ها مشاهده می‌شود. بررسی مغز استخوان معمولاً نشان می‌دهد که تکامل رده اریتروئیدی متوقف شده است و در برخی موارد، اجسام درون‌هسته‌ای ناشی از تکثیر ویروس در سلول‌های پیش‌ساز گلبول قرمز دیده می‌شود. هرچند این یافته‌ها به تنهایی اختصاصی نیستند، اما در کنار PCR و علائم بالینی می‌توانند تشخیص را تأیید کنند.

جدول روش‌های تشخیص

در مجموع، تشخیص ویروس پاروویروس B19 بر اساس ترکیب داده‌های بالینی، سرولوژی و PCR است. در افراد سالم، سرولوژی روش اصلی و کافی است. در بیماران نقص ایمنی یا دارای بیماری خونی، PCR تنها روش قابل‌اعتماد محسوب می‌شود. در بارداری نیز برای ایمنی مادر و سلامت جنین، هر دو روش به‌صورت مکمل به کار می‌روند.

روش تشخیص	نوع نمونه	مزیت اصلی	محدودیت	کاربرد بالینی
سرولوژی (IgM / IgG با ELISA)	سرم خون	سریع، ساده و ارزان؛ تفکیک بین عفونت حاد و قبلی	پاسخ ضعیف در بیماران نقص ایمنی	تشخیص در کودکان و بزرگسالان سالم
PCR / Real-time PCR	خون، مایع آمنیوتیک، مغز استخوان	بسیار حساس و اختصاصی؛ تشخیص زودهنگام	نیاز به تجهیزات پیشرفته، احتمال مثبت کاذب	بیماران نقص ایمنی، بارداری، بحران آپلاستیک
بررسی خون و مغز استخوان	اسمیر خون، بیوپسی مغز استخوان	شواهد غیرمستقیم از مهار اریتروپوئز	غیر اختصاصی، روش تهاجمی	بحران آپلاستیک و عفونت مزمن
Hybridization / Western blot	DNA یا سرم	تأیید نتایج یا مطالعات تحقیقاتی	گران و زمان‌بر	پژوهشی و اپیدمیولوژیک

چرا تشخیص به موقع ویروس B19 ار اهمیت برخوردار است؟

همیت تشخیص پاروویروس B19 در واقع یکی از نکات کلیدی در کنترل، درمان و پیشگیری از عوارض این ویروس است. در ادامه، به‌صورت بهم‌پیوسته و علمی و با تیترهای مشخص توضیح می‌دهم که چرا تشخیص این ویروس اهمیت بالینی، اپیدمیولوژیک و درمانی دارد.

 اهمیت تشخیص ویروس Parvovirus B19

ویروس پاروویروس B19 یکی از ویروس‌های انسانی کوچک اما از نظر بالینی مهم است که می‌تواند در افراد مختلف طیف گسترده‌ای از علائم ایجاد کند؛ از بیماری خفیف شبیه سرماخوردگی در کودکان گرفته تا بحران‌های خونی و عوارض شدید در زنان باردار یا بیماران نقص ایمنی. تشخیص به‌موقع و دقیق این ویروس به دلایل متعددی اهمیت حیاتی دارد:

 ۱. پیشگیری از بحران‌های خونی و عوارض هماتولوژیک

ویروس B19 به‌طور اختصاصی سلول‌های پیش‌ساز گلبول قرمز (erythroid progenitors) در مغز استخوان را آلوده می‌کند و تکثیر آنها را متوقف می‌سازد. در افراد سالم این توقف موقتی است و مشکلی ایجاد نمی‌کند، اما در بیمارانی که بیماری‌های خونی مزمن دارند (مانند تالاسمی، سیکل سل آنمی، یا کم‌خونی‌های همولیتیک)، این مهار باعث بروز بحران آپلاستیک حاد (Aplastic crisis) می‌شود؛ یعنی بدن به‌طور ناگهانی از تولید گلبول قرمز بازمی‌ماند و فرد دچار افت شدید هموگلوبین و علائم خطرناک کم‌خونی می‌گردد.

تشخیص سریع پاروویروس B19 در این بیماران باعث می‌شود پزشک بتواند به‌موقع درمان حمایتی (مثل تزریق خون یا ایمونوگلوبولین وریدی) را آغاز کند و از مرگ یا نارسایی شدید جلوگیری کند.

 ۲. اهمیت در بارداری و سلامت جنین

پاروویروس B19 توانایی عبور از جفت را دارد و می‌تواند جنین را مبتلا کند. عفونت مادر در دوران بارداری، به‌ویژه در سه‌ماهه دوم، ممکن است منجر به هیدروپس فتالیس (Hydrops fetalis)، سقط جنین یا مرگ داخل رحمی شود.
بنابراین، در زنان بارداری که با بیماران آلوده تماس داشته‌اند یا علائمی مانند بثورات و تب دارند، تشخیص دقیق از طریق آزمایش IgM / IgG و PCR اهمیت حیاتی دارد.

تشخیص به‌موقع این ویروس در مادر می‌تواند موجب پایش جنین با سونوگرافی دقیق و انجام اقدامات درمانی مانند تزریق خون داخل رحمی شود و از مرگ جنین جلوگیری کند.

 ۳. تشخیص در بیماران دارای نقص ایمنی

در بیماران ایمونودفیشنت (مثل مبتلایان HIV، بیماران پیوندی یا افرادی که داروهای سرکوب‌کننده ایمنی مصرف می‌کنند)، بدن توانایی تولید آنتی‌بادی علیه ویروس را ندارد. در این شرایط، عفونت B19 ممکن است به‌صورت عفونت مزمن و پایدار باقی بماند و منجر به کم‌خونی مزمن مقاوم به درمان شود.

تنها با انجام PCR و اندازه‌گیری بار ویروسی (Viral Load) می‌توان علت این کم‌خونی را مشخص کرد و درمان هدفمند با ایمونوگلوبولین وریدی (IVIG) را آغاز نمود. بدون تشخیص صحیح، بیمار ممکن است ماه‌ها تحت درمان‌های غیرضروری قرار گیرد.

 ۴. تمایز از سایر بیماری‌ها و جلوگیری از تشخیص اشتباه

علائم پاروویروس B19 (مثل بثورات پوستی، درد مفاصل یا تب) ممکن است شبیه بیماری‌های دیگر از جمله سرخک، سرخجه، لوپوس، یا آرتریت روماتوئید باشد.
تشخیص آزمایشگاهی درست باعث می‌شود پزشک از تشخیص‌های اشتباه و درمان‌های غیرضروری مانند مصرف داروهای ضدالتهابی یا آنتی‌بیوتیک‌ها جلوگیری کند.

به‌ویژه در زنان جوان با درد مفاصل یا بثورات صورت، تشخیص پاروویروس از بیماری‌های خودایمنی بسیار مهم است، زیرا درمان آنها کاملاً متفاوت است.

 ۵. اهمیت در انتقال خون و کنترل اپیدمیولوژیک

ویروس B19 می‌تواند از طریق انتقال خون، فرآورده‌های خونی یا پیوند بافت منتقل شود. از آن‌جا که این ویروس نسبت به گرما و بسیاری از روش‌های ضدعفونی مقاوم است، تشخیص و غربالگری اهداکنندگان خون از نظر DNA ویروس در مراکز انتقال خون اهمیت دارد.

این غربالگری به کاهش خطر انتقال عفونت به بیماران آسیب‌پذیر کمک می‌کند، به‌ویژه در کودکانی که مکرراً خون یا فرآورده‌های خونی دریافت می‌کنند. علاوه بر این، شناسایی موارد عفونت حاد می‌تواند در کنترل اپیدمی‌ها در مدارس، مهدکودک‌ها و بیمارستان‌ها مؤثر باشد.

 ۶. اهمیت در پیگیری و ارزیابی پاسخ به درمان

در بیماران مبتلا به عفونت مزمن یا در افرادی که درمان IVIG دریافت می‌کنند، اندازه‌گیری بار ویروسی با Real-time PCR برای ارزیابی اثربخشی درمان و تعیین زمان قطع آن حیاتی است.بدون این پایش مولکولی، احتمال عود بیماری یا انتقال به دیگران وجود دارد.

معرفی و اهمیت کیت Biosiwa B19 Real-time PCR Kit

کیت B19 Virus Real-time PCR از برند Biosiwa یک ابزار پیشرفته تشخیص مولکولی برای شناسایی دقیق ویروس Parvovirus B19 در نمونه‌های خون، سرم و پلاسما است. این کیت با تکیه بر فناوری Real-time PCR قادر است مقادیر بسیار اندک DNA ویروسی را در مدت زمانی کوتاه (کمتر از ۹۰ دقیقه) شناسایی کند و برای تشخیص عفونت‌های حاد، پایش بیماران نقص ایمنی و بررسی انتقال ویروس از مادر به جنین، انتخابی ایده‌آل است.

به دلیل حساسیت بالا و وجود کنترل داخلی، نتایج حاصل از این کیت از دقت بالینی بسیار بالایی برخوردار است. طراحی پرایمرها و پروب‌ها بر اساس نواحی محافظت‌شده ژنوم ویروس باعث شده تا اختصاصیت ۱۰۰٪ داشته باشد و احتمال خطا یا واکنش متقاطع با سایر ویروس‌ها به صفر برسد.

ویژگی‌های کیت Biosiwa B19 Real-time PCR

ویژگی	توضیح یکپارچه و کاربرد بالینی
حساسیت (LOD)	حد تشخیص گزارش‌شده 50 copies/ml است؛ یعنی کیت می‌تواند بار ویروسی بسیار پایین را نیز شناسایی کند که در تشخیص زودهنگام، بیماران نقص ایمنی و بررسی انتقال جنینی اهمیت بالایی دارد.
اختصاصیت تحلیلی و بالینی	اعلام 100% Analytical Specificity و 100% Clinical Sensitivity & Specificity به این معناست که کیت طراحی پرایمر/پروب دقیقی دارد و احتمال نتایج مثبت/منفی کاذب در شرایط استاندارد بسیار پایین است؛ لذا در تفکیک B19 از سایر پاتوژن‌ها قابل اعتماد است.
نمونه‌های قابل قبول	قابل استفاده روی Blood, Serum & Plasma؛ این انعطاف نمونه‌پذیری باعث می‌شود کیت برای موارد بالینی مختلف (مانند تست معمول، پیگیری درمان و بررسی مادر-جنین) مناسب باشد.
کنترل‌ها و کنترل داخلی	شامل کنترل مثبت و منفی و کنترل داخلی (Internal Control, CY5) است؛ کنترل داخلی تضمین می‌کند که استخراج و PCR موفق بوده و نتایج منفی کاذب ناشی از مهار PCR یا خطای نمونه‌گیری کاهش یابد.
کانال‌های فلورسانس استفاده‌شده	سیگنال ویروس روی FAM و کنترل داخلی روی CY5 قرار دارد؛ این تفکیک کانال امکان ردیابی هم‌زمان هدف ویروسی و صحت عملکرد واکنش را می‌دهد.
زمان پاسخ‌دهی	نتایج در کمتر از 90 دقیقه آماده می‌شود؛ برای شرایط اورژانسی مانند بحران آپلاستیک یا تصمیم‌گیری در بارداری پرخطر، زمان کوتاه پاسخ بالینی ارزشمند است.
سازگاری با دستگاه‌ها (Applicability)	هم‌سازگار با دستگاه‌های رایج مثل Rotor-Gene Corbett, MIC, IQ5 Bio-Rad, CFX Bio-Rad؛ این سازگاری باعث می‌شود اکثر آزمایشگاه‌های تشخیص مولکولی بدون نیاز به تجهیزات ویژه قادر به استفاده از کیت باشند.
ماندگاری و شرایط نگهداری	بیش از 6 ماه shelf life و نگهداری/حمل‌ونقل در −20 °C؛ این ویژگی‌ها برای ذخیره‌سازی در شرایط آزمایشگاهی معمولی و لجستیک توزیع بسیار مناسب است.
کاربردهای بالینی کلیدی	مناسب برای: تشخیص عفونت حاد، پیگیری بیماران نقص ایمنی (با اندازه‌گیری viral load در Real-time PCR)، تأیید بحران آپلاستیک در بیماران هماتولوژیک و بررسی انتقال مادر→جنین با نمونه‌گیری مایع آمنیوتیک یا خون مادر.
قابلیت دنبال‌داری بار ویروسی (Quantification)	استفاده از Real-time PCR امکان ارزیابی نسبی بار ویروسی و پیگیری پاسخ به درمان (مثلاً IVIG) را فراهم می‌کند؛ این امر در مدیریت بیماران نقص ایمنی و پیگیری درمان داخل رحمی مفید است.
ایمنی کیت و کنترل کیفیت	شامل پروتکل‌های کنترل کیفی، کنترل‌های داخلی و مجموعه‌ای از واکنش‌دهنده‌های استاندارد است که احتمال خطای آزمایشی را کاهش داده و اطمینان از نتایج را افزایش می‌دهد.
پشتیبانی فنی و خدمات پس از فروش (شرکت ماناتک)	شرکت ماناتک نماینده عرضه است و خدماتی مانند راه‌اندازی روی دستگاه، آموزش کارکنان آزمایشگاه، تأمین کنترل‌ها و مواد مصرفی، پشتیبانی فنی مداوم و مشاوره علمی بالینی ارائه می‌دهد که بهره‌برداری ایمن و تفسیر صحیح نتایج را تضمین می‌کند.

از سوی دیگر، این کیت با طیف وسیعی از دستگاه‌های Real-time PCR مانند Rotor-Gene، MIC، و Bio-Rad سازگار است، که استفاده از آن را در آزمایشگاه‌های گوناگون آسان می‌سازد.
به دلیل زمان پاسخ‌دهی کوتاه، نتایج در شرایط اورژانسی، به‌ویژه در بیماران با بحران آپلاستیک یا زنان باردار مشکوک به عفونت، به‌سرعت قابل تفسیر است.

شرکت ماناتک (Manatech) نماینده رسمی عرضه این کیت در ایران است و با ارائه‌ی خدمات فنی، آموزشی، پشتیبانی پس از فروش و تأمین کنترل‌ها، کاربری آن را برای آزمایشگاه‌های تشخیص مولکولی تسهیل کرده است.