سبد خرید شما
Fa   En

برای شما

پشتیبانی

تماس با پشتیبانی

شبکه های مجازی

  • اینستاگرام
  • تلگرام
  • ایتا

شرایط تاسیس آزمایشگاه ویروس‌شناسی

0
(0)

تأسیس یک آزمایشگاه ویروس‌شناسی نیازمند برنامه‌ریزی دقیق و رعایت استانداردهای خاصی است تا بتواند هم ایمنی کارکنان و محیط را تضمین کند و هم شرایط لازم برای مطالعه و شناسایی ویروس‌ها را فراهم آورد. در مرحله نخست، باید محل آزمایشگاه ویروس‌شناسی با دقت انتخاب شود تا امکان جداسازی و ایزوله‌سازی مناسب در آن وجود داشته باشد. همچنین، باید فضای کافی برای بخش‌های مختلف آزمایشگاه ویروس‌شناسی، از جمله بخش نمونه‌برداری، اتاق کشت ویروسی، اتاق PCR (واکنش زنجیره‌ای پلی‌مراز)، و بخش تجهیزات پیشرفته فراهم شود.

یکی از ملزومات اصلی برای تاسیس یک آزمایشگاه ویروس‌شناسی، تهیه تجهیزات تخصصی است که شامل دستگاه‌های PCR، سانتریفیوژ، اتوکلاو، هودهای لامینار، و انکوباتورها می‌شود. این تجهیزات به انجام آزمایش‌های دقیق و ایمن کمک می‌کنند و امکان تجزیه و تحلیل دقیق ویروس‌ها را فراهم می‌آورند.

دستگاه‌های پیشرفته‌تر مانند توالی‌خوانی ژنتیکی نیز می‌توانند برای شناسایی و دسته‌بندی ویروس‌های جدید به کار روند. شرکت‌هایی مانند Manatech که در زمینه تجهیزات آزمایشگاهی فعالیت دارند، می‌توانند این دستگاه‌ها را فراهم کرده و حتی خدمات کالیبراسیون و تعمیرات را ارائه دهند تا اطمینان حاصل شود که تجهیزات در شرایط مطلوب کار می‌کنند.

Western researchers join the call for rational discourse to protect vital  virus research - Schulich School of Medicine & Dentistry - Western  University

علاوه بر تجهیزات، کارکنان متخصص و آموزش‌دیده نیز از ارکان اساسی تاسیس یک آزمایشگاه ویروس‌شناسی هستند. کارکنان باید به خوبی با اصول ایمنی زیستی آشنا باشند و مهارت‌های لازم را برای کار با نمونه‌های آلوده و تجهیزات پیشرفته داشته باشند. برای حفاظت کارکنان و محیط اطراف از خطرات احتمالی، رعایت پروتکل‌های ایمنی زیستی در تمام مراحل کار با ویروس‌ها ضروری است. آزمایشگاه‌های ویروس‌شناسی به طور معمول باید در سطح ایمنی زیستی ۲ تا ۳ فعالیت کنند، به این معنا که پروتکل‌های سختگیرانه‌ای برای جلوگیری از خروج ویروس‌ها از محیط آزمایشگاهی اجرا شود.

در نهایت، برای تاسیس یک آزمایشگاه ویروس‌شناسی، اخذ مجوزهای لازم از سازمان‌های بهداشتی و نظارتی ضروری است. این مجوزها بر اساس استانداردهای ایمنی و کیفیت صادر می‌شوند و باید نشان دهند که آزمایشگاه توانایی انجام تحقیقات و آزمایش‌های ایمن بر روی ویروس‌ها را دارد.

تاسیس یک آزمایشگاه ویروس‌شناسی نیازمند برنامه‌ریزی دقیق و رعایت مقررات قانونی است. از جمله شرایط اولیه، اخذ مجوزهای لازم از وزارت بهداشت و سایر سازمان‌های مربوطه مانند سازمان نظام پزشکی است. همچنین، مجوزهای خاص برای کار با عوامل عفونی سطح بالا از مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها (CDC) ضروری است.

این مجوزها تضمین می‌کنند که آزمایشگاه مطابق با استانداردهای ایمنی و بهداشتی فعالیت کند. تجهیزات پیشرفته و فضای سازی مناسب از دیگر الزامات مهم برای تاسیس این آزمایشگاه‌ها است. تجهیزات پایه شامل میکروسکوپ‌های نوری و الکترونی، دستگاه‌های PCR و Real-Time PCR، و دستگاه‌های ELISA است. همچنین، تجهیزات پیشرفته‌تری مانند سکوئنسرهای DNA/RNA و دستگاه‌های فلوسیتومتری برای تحلیل دقیق‌تر ویروس‌ها ضروری هستند. فضای آزمایشگاه باید به گونه‌ای طراحی شود که بخش‌های مختلف مانند نمونه‌گیری، کشت ویروس، و تحلیل مولکولی از هم جدا باشند و سیستم‌های تهویه مناسبی داشته باشند تا از انتشار عوامل عفونی جلوگیری شود.

پرسنل متخصص با تحصیلات و تجربیات مرتبط نیز از الزامات اساسی هستند. موسس آزمایشگاه باید دارای مدرک دکترای حرفه‌ای در رشته‌های ویروس‌شناسی پزشکی، میکروب‌شناسی، زیست‌شناسی مولکولی، بیوشیمی یا پزشکی باشد. پرسنل فنی نیز باید تخصص و تجربه کافی در زمینه ویروس‌شناسی و تکنیک‌های آزمایشگاهی داشته باشند. آموزش مستمر و به‌روز‌رسانی دانش و مهارت‌های پرسنل نیز اهمیت ویژه‌ای دارد تا با جدیدترین تکنیک‌ها و روش‌های آزمایشگاهی آشنا باشند.

اهمیت آزمایشگاه‌های ویروس‌شناسی

اهمیت آزمایشگاه‌های ویروس‌شناسی به دلیل نقش حیاتی آن‌ها در مدیریت بحران‌های بهداشتی و کنترل بیماری‌های عفونی بسیار بالاست. این آزمایشگاه‌ها با ارائه تشخیص‌های دقیق و سریع، به کاهش انتشار ویروس‌ها و بهبود اثربخشی درمان‌ها کمک می‌کنند. در دوران همه‌گیری‌ها، مانند پاندمی کووید-19، آزمایشگاه‌های ویروس‌شناسی با انجام تست‌های گسترده و سریع، اطلاعات حیاتی را برای مدیریت و کنترل بیماری فراهم می‌کنند. علاوه بر تشخیص، این آزمایشگاه‌ها در تحقیق و توسعه واکسن‌ها و درمان‌های جدید نیز نقش کلیدی ایفا می‌کنند.

علاوه بر کاربردهای بالینی، آزمایشگاه‌های ویروس‌شناسی در حوزه تحقیقات نیز بسیار مهم هستند. این آزمایشگاه‌ها با استفاده از تکنیک‌های پیشرفته مانند توالی‌یابی نسل جدید (NGS) به مطالعه و تحلیل ویروس‌ها در سطح ژنتیکی می‌پردازند. این تحقیقات به شناسایی جهش‌های ژنتیکی، درک بهتر از مکانیسم‌های بیماری‌زایی و توسعه روش‌های جدید تشخیصی و درمانی کمک می‌کنند.

همچنین، این آزمایشگاه‌ها در برنامه‌های پیشگیری و کنترل بیماری‌های عفونی، از جمله برنامه‌های واکسیناسیون و مطالعات اپیدمیولوژیک، نقش مهمی دارند. به طور کلی، آزمایشگاه‌های ویروس‌شناسی با ترکیب تشخیص، تحقیق و توسعه، و کنترل بیماری‌ها، یکی از ارکان اصلی سیستم‌های بهداشت عمومی هستند.

اخذ مجوزهای لازم

برای تاسیس یک آزمایشگاه ویروس‌شناسی، اخذ مجوزهای قانونی از مراجع ذی‌صلاح ضروری است. مجوز تأسیس باید از وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی اخذ شود. مجوز از سازمان نظام پزشکی و سایر سازمان‌های مربوطه نیز لازم است. برای کار با عوامل عفونی سطح بالا، نیاز به مجوزهای خاص از مراجع ذی‌صلاح مانند مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها (CDC) وجود دارد.

رعایت استانداردها و پروتکل‌های بهداشتی

رعایت استانداردهای بین‌المللی و پروتکل‌های بهداشتی از الزامات تاسیس و بهره‌برداری از آزمایشگاه ویروس‌شناسی است. آزمایشگاه باید مطابق با استانداردهای ISO 15189 برای آزمایشگاه‌های تشخیص پزشکی فعالیت کند. دستورالعمل‌های سازمان بهداشت جهانی (WHO) و مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها (CDC) باید رعایت شود.

کنترل کیفیت: برنامه‌های کنترل کیفیت داخلی و خارجی باید اجرا شود تا دقت و صحت نتایج آزمایش‌ها تضمین شود. نگهداری و کالیبراسیون منظم تجهیزات آزمایشگاهی نیز از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. مدیریت صحیح نمونه‌ها و داده‌ها برای حفظ دقت و صحت نتایج آزمایش‌ها ضروری است.

سیستم‌های مدیریت اطلاعات آزمایشگاهی (LIS): استفاده از سیستم‌های پیشرفته برای ثبت، ذخیره و مدیریت داده‌ها و نتایج آزمایش‌ها ضروری است. این سیستم‌ها باید امنیت و محرمانگی اطلاعات بیماران را تضمین کنند.

نگهداری نمونه‌ها: استفاده از فریزرها و انکوباتورهای مناسب برای نگهداری و کشت نمونه‌های ویروسی ضروری است. پروتکل‌های مناسب برای جمع‌آوری، حمل و نقل و دفع نمونه‌های عفونی باید اجرا شود. شبکه‌سازی و همکاری: آزمایشگاه باید با بیمارستان‌ها، مراکز درمانی و موسسات پژوهشی همکاری نزدیک داشته باشد. این همکاری‌ها می‌تواند شامل تبادل اطلاعات، انجام پروژه‌های تحقیقاتی مشترک و ارائه خدمات تخصصی باشد. آزمایشگاه باید با پزشکان و دیگر متخصصان بهداشت و درمان در ارتباط باشد و نتایج آزمایش‌ها را به صورت دقیق و قابل فهم به آن‌ها ارائه دهد.

خدمات مشتری: آزمایشگاه باید به رضایت‌مندی مراجعین اهمیت دهد و خدمات مناسبی در زمینه راهنمایی، پذیرش و پاسخگویی به سوالات آن‌ها ارائه کند. ایجاد محیطی دوستانه و حرفه‌ای برای پذیرش و پاسخگویی به سوالات مراجعین ضروری است.

پیگیری و بازخورد: دریافت بازخورد از مراجعین و پیگیری مشکلات و پیشنهادات آن‌ها می‌تواند به بهبود کیفیت خدمات آزمایشگاه کمک کند. بهبود مستمر خدمات بر اساس بازخوردهای دریافت شده از مراجعین از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.

اهمیت بخش های مولکولی در آزمایشگاه ویروس‌شناسی

تست‌های مولکولی در آزمایشگاه‌های ویروس‌شناسی از اهمیت بسیار بالایی برخوردارند، زیرا دقت و سرعت بالایی در تشخیص ویروس‌ها دارند. این تست‌ها به خصوص در شناسایی سریع ویروس‌های نوظهور و اپیدمی‌ها مانند کووید-19 بسیار حیاتی هستند. در ادامه، مختصری از اهمیت بخش های مولکولی ارائه می‌شود:

PCR (Polymerase Chain Reaction):

بخش PCR (واکنش زنجیره‌ای پلیمراز) در آزمایشگاه‌های ویروس‌شناسی یکی از حیاتی‌ترین و پرکاربردترین بخش‌ها محسوب می‌شود. این تکنیک انقلابی به دلیل دقت بالا و توانایی آن در تشخیص و تکثیر قطعات خاصی از DNA و RNA ویروس‌ها، به عنوان ابزاری ضروری در تشخیص بیماری‌های ویروسی شناخته می‌شود. PCR این امکان را فراهم می‌کند که حتی در نمونه‌هایی با مقدار کم ویروس، بتوان به سرعت و با دقت بالا وجود ویروس را تشخیص داد. این امر به خصوص در تشخیص سریع و دقیق بیماری‌های عفونی نظیر HIV، هپاتیت، و اخیراً COVID-19، اهمیت بسیار بالایی دارد.

در آزمایشگاه‌های ویروس‌شناسی، PCR نه تنها برای تشخیص اولیه ویروس‌ها استفاده می‌شود، بلکه برای شناسایی جهش‌ها، ارزیابی بار ویروسی و ردیابی اپیدمی‌ها نیز کاربرد دارد. این تکنیک با توانایی آن در تشخیص توالی‌های ژنتیکی ویروس‌ها، به پژوهشگران امکان می‌دهد تا تغییرات ژنتیکی ویروس‌ها را مطالعه کرده و درک بهتری از مکانیسم‌های مقاومت دارویی و انتشار ویروس‌ها به دست آورند. به طور کلی، PCR ابزاری قدرتمند است که به طور قابل‌توجهی کیفیت و سرعت فرآیندهای تشخیصی در ویروس‌شناسی را بهبود بخشیده و نقش کلیدی در مدیریت و کنترل بیماری‌های ویروسی ایفا می‌کند.

RT-PCR (Reverse Transcription PCR):

بیشتر بخوانید:مشاوره خرید دستگاه ریل تایم PCR

تست‌های RT-PCR (واکنش زنجیره‌ای پلیمراز با رونویسی معکوس) یکی از مهم‌ترین ابزارهای تشخیصی در آزمایشگاه‌های ویروس‌شناسی هستند که برای شناسایی ویروس‌های RNA مانند ویروس‌های آنفلوانزا، HIV، هپاتیت C، و به طور خاص SARS-CoV-2 (ویروس مولد COVID-19) به کار می‌روند. اهمیت این تست‌ها به دلیل توانایی آنها در تشخیص سریع و دقیق RNA ویروس‌ها است. RT-PCR ابتدا RNA ویروسی را به DNA مکمل (cDNA) تبدیل می‌کند و سپس این DNA را تکثیر کرده و آنالیز می‌کند. این فرآیند به محققان و پزشکان اجازه می‌دهد تا وجود ویروس را حتی در مقادیر بسیار کم شناسایی کنند، که این امر برای تشخیص اولیه و زودهنگام بیماری‌های ویروسی حیاتی است.

در آزمایشگاه‌های ویروس‌شناسی، تست‌های RT-PCR به دلیل حساسیت و ویژگی بالا به عنوان استاندارد طلایی در تشخیص ویروس‌ها شناخته می‌شوند. این تست‌ها قادر به شناسایی ویروس‌ها در مراحل اولیه عفونت هستند، حتی زمانی که بار ویروسی هنوز پایین است و علائم بالینی مشخص نشده‌اند. این قابلیت به ویژه در کنترل و مدیریت شیوع بیماری‌ها بسیار مهم است، زیرا تشخیص زودهنگام می‌تواند منجر به مداخلات به موقع و جلوگیری از گسترش بیماری شود. علاوه بر این، RT-PCR امکان کمی‌سازی بار ویروسی را نیز فراهم می‌کند که برای ارزیابی شدت عفونت و پیگیری پاسخ به درمان‌ها بسیار ارزشمند است.

Real-Time PCR:

تست‌های Real-Time PCR یا PCR در زمان واقعی نقش حیاتی در آزمایشگاه‌های ویروس‌شناسی دارند، زیرا این تست‌ها نه تنها امکان شناسایی وجود ویروس را فراهم می‌کنند، بلکه می‌توانند مقدار ویروس موجود در نمونه را نیز به صورت دقیق اندازه‌گیری کنند. در تست‌های Real-Time PCR، فرآیند تکثیر DNA در زمان واقعی رصد می‌شود و به محققان اجازه می‌دهد تا به سرعت و با دقت بالا نتایج را مشاهده و تحلیل کنند. این ویژگی به ویژه در تشخیص زودهنگام و کنترل شیوع بیماری‌های ویروسی بسیار مهم است، زیرا تشخیص سریع می‌تواند به مداخلات درمانی و اقدامات پیشگیرانه به موقع منجر شود.

یکی از مزایای کلیدی تست‌های Real-Time PCR در ویروس‌شناسی، توانایی آنها در ارائه داده‌های کمی است. این تست‌ها امکان اندازه‌گیری دقیق بار ویروسی را در بیماران فراهم می‌کنند، که این امر برای ارزیابی شدت عفونت، پیگیری پیشرفت بیماری و ارزیابی پاسخ به درمان‌ها بسیار ارزشمند است. علاوه بر این، این تست‌ها با کاهش احتمال آلودگی از طریق محیط بسته و اتوماتیک بودن فرآیند، نتایج قابل اطمینان‌تری ارائه می‌دهند. تست‌های Real-Time PCR به دلیل حساسیت و ویژگی بالا، استاندارد طلایی در تشخیص بیماری‌های ویروسی مانند HIV، هپاتیت، و COVID-19 محسوب می‌شوند.

توالی‌یابی نسل جدید (NGS):

تکنیک سکوئنسینگ و به طور خاص توالی‌یابی نسل جدید (NGS) در آزمایشگاه‌های ویروس‌شناسی اهمیت بی‌نظیری دارد، زیرا این تکنیک‌ها امکان شناسایی و تحلیل دقیق ژنوم ویروس‌ها را فراهم می‌کنند. سکوئنسینگ به پژوهشگران این امکان را می‌دهد تا توالی کامل نوکلئوتیدی ویروس‌ها را تعیین کنند و در نتیجه، ساختار ژنتیکی ویروس‌ها را به‌طور کامل بشناسند.

این اطلاعات برای شناسایی جهش‌ها، ارزیابی تکامل ویروسی، و مطالعه نحوه انتشار ویروس‌ها بسیار مهم است. در مواردی مانند شیوع COVID-19، سکوئنسینگ ژنوم ویروس به محققان کمک کرد تا جهش‌های جدید ویروس را به سرعت شناسایی کنند و اثرات این جهش‌ها بر رفتار ویروس و اثربخشی واکسن‌ها را ارزیابی کنند.

تکنیک NGS یا توالی‌یابی نسل جدید، توانایی بالاتری نسبت به روش‌های سنتی دارد زیرا می‌تواند حجم بزرگی از داده‌های ژنتیکی را در زمان کوتاه‌تر و با هزینه کمتر پردازش کند. این تکنیک به محققان اجازه می‌دهد تا به طور همزمان ژنوم چندین ویروس را از نمونه‌های مختلف تعیین توالی کنند و اطلاعاتی گسترده در مورد تنوع ژنتیکی ویروس‌ها در جمعیت‌های مختلف به دست آورند.

NGS همچنین در شناسایی کوفاکتورها یا همراهی‌های ژنتیکی که ممکن است به شدت بیماری یا مقاومت دارویی منجر شوند، نقش مهمی ایفا می‌کند. این قابلیت‌ها NGS را به یک ابزار قدرتمند برای ردیابی اپیدمی‌ها، طراحی واکسن‌های جدید و توسعه درمان‌های هدفمند تبدیل کرده است.

سایر تست ها

در آزمایشگاه‌های ویروس‌شناسی، علاوه بر تکنیک‌های مولکولی پیشرفته مانند PCR و سکوئنسینگ، تست‌های دیگری نیز انجام می‌شوند که هر کدام نقش مهمی در تشخیص و مطالعه ویروس‌ها دارند. این تست‌ها شامل آزمایش‌های سرولوژیک، کشت ویروس، ایمونوفلورسانس، و زنوتایپینگ و فنوتایپینگ می‌شوند که هر یک اطلاعات مختلفی را درباره عفونت ویروسی و پاسخ ایمنی بدن فراهم می‌کنند.

آزمایش‌های سرولوژیک برای شناسایی آنتی‌بادی‌ها و آنتی‌ژن‌های ویروسی در خون بیمار استفاده می‌شوند. این تست‌ها نشان می‌دهند که آیا فرد در گذشته با ویروسی خاص مواجه شده است یا خیر و آیا بدن او پاسخ ایمنی به آن ویروس تولید کرده است یا نه. سرولوژی به ویژه در بررسی ایمنی جمعیت، ارزیابی سطح مصونیت پس از واکسیناسیون، و تشخیص عفونت‌های گذشته که ممکن است در حال حاضر غیرفعال باشند، اهمیت دارد.

کشت ویروس یک روش کلاسیک است که در آن ویروس‌ها در محیط‌های کشت سلولی خاص تکثیر می‌شوند. این تکنیک برای شناسایی ویروس‌های زنده در نمونه‌ها استفاده می‌شود و امکان بررسی رفتار ویروس در شرایط مختلف و همچنین مطالعه اثرات داروها و واکسن‌ها بر ویروس را فراهم می‌کند. اگرچه این روش زمان‌بر و نیازمند شرایط دقیق آزمایشگاهی است، اما همچنان به عنوان یکی از ابزارهای اصلی در تشخیص و مطالعه ویروس‌های جدید به کار می‌رود.

ایمونوفلورسانس یک تکنیک حساس و خاص برای تشخیص مستقیم ویروس‌ها در نمونه‌های بالینی است. در این روش، آنتی‌بادی‌های نشان‌دار شده با فلورسانس به نمونه‌ها اضافه می‌شوند که در صورت وجود ویروس، به آن متصل شده و زیر میکروسکوپ فلورسانس شناسایی می‌شوند. این روش به ویژه برای تشخیص سریع ویروس‌ها در بافت‌ها و سلول‌ها بسیار مفید است و امکان شناسایی ویروس‌های خاص در نمونه‌های بیمار را فراهم می‌کند.

زنوتایپینگ و فنوتایپینگ به ترتیب به شناسایی ویژگی‌های ژنتیکی و ویژگی‌های فیزیکی و عملکردی ویروس‌ها می‌پردازند. زنوتایپینگ به مطالعه توالی‌های ژنتیکی ویروس برای شناسایی جهش‌ها و تنوع‌های ژنتیکی می‌پردازد، در حالی که فنوتایپینگ به بررسی رفتار و ویژگی‌های فیزیکی ویروس مانند مقاومت دارویی، قدرت تهاجم و قابلیت انتقال می‌پردازد. این روش‌ها به محققان کمک می‌کنند تا اثرات تغییرات ژنتیکی بر عملکرد ویروس را بهتر درک کنند و استراتژی‌های درمانی مناسب‌تری را توسعه دهند. مجموعه این تست‌ها به عنوان ابزارهای مکمل در تشخیص و تحقیق ویروس‌ها به کار می‌روند و با ارائه اطلاعات چندجانبه، به درک جامع‌تر از ویروس‌ها و بیماری‌های مرتبط با آن‌ها کمک می‌کنند.

کلام آخر

آزمایشگاه ویروس‌شناسی نقش حیاتی در تشخیص و مدیریت بیماری‌های ویروسی ایفا می‌کند. این آزمایشگاه‌ها با استفاده از تست‌های مولکولی، سرولوژیک، کشت ویروسی، ایمونوفلورسانس و تحلیل ژنتیکی، به شناسایی و تحلیل دقیق ویروس‌ها و ارائه اطلاعات لازم برای درمان و پیشگیری از بیماری‌های ویروسی می‌پردازند. توانایی تشخیص سریع و دقیق ویروس‌ها، به خصوص در موارد بحرانی مانند همه‌گیری‌ها، از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.

تاسیس و بهره‌برداری از یک آزمایشگاه ویروس‌شناسی نیازمند رعایت مجموعه‌ای از شرایط تخصصی، فنی و قانونی است. این شرایط شامل داشتن تخصص و نیروی انسانی ماهر، تجهیزات و امکانات فنی پیشرفته، طراحی بهینه فضای آزمایشگاهی، اخذ مجوزهای قانونی، رعایت استانداردها و پروتکل‌های بهداشتی، مدیریت دقیق نمونه‌ها و داده‌ها، تعامل موثر با مراکز درمانی و پژوهشی و ایجاد رضایت‌مندی در مراجعین می‌شود.

با رعایت این شرایط، آزمایشگاه ویروس‌شناسی می‌تواند به یک مرکز معتبر و قابل اعتماد در ارائه خدمات تشخیصی و پژوهشی ویروس‌شناسی تبدیل شود. جهت دریافت مشاوره و راه اندازی آزمایشگاه ویروس شناسی با کارشناسان ما در ماناتک در تماس باشید.

چقدر این پست مفید بود؟

روی یک ستاره کلیک کنید تا به آن امتیاز دهید!

میانگین امتیاز 0 / 5. تعداد آرا: 0

تا الان رای نیامده! اولین نفری باشید که به این پست امتیاز می دهید.

0 0 رای ها
امتیازدهی به مقاله
اشتراک در
اطلاع از

0 نظرات
قدیمی‌ترین
تازه‌ترین بیشترین رأی
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها
Fa En