انواع قارچ های درمانی

استفاده از قارچ‌ها در پزشکی مدرن داستانی طولانی و الهام‌بخش دارد که با کشف پنی‌سیلین آغاز شد. این دارو که اولین آنتی‌بیوتیک جهان محسوب می‌شود، از قارچی به نام Penicillium notatum استخراج شد و دنیای پزشکی را متحول کرد. داستان کشف پنی‌سیلین به سال 1928 بازمی‌گردد، زمانی که دانشمندی اسکاتلندی به نام الکساندر فلمینگ در حال تحقیق روی باکتری‌های بیماری‌زا بود. او به‌طور تصادفی متوجه شد که در ظرف کشت خود، یک قارچ رشد کرده است و اطراف این قارچ، باکتری‌ها از بین رفته‌اند.

این مشاهده به فلمینگ نشان داد که قارچ Penicillium notatum ماده‌ای تولید می‌کند که می‌تواند رشد باکتری‌ها را متوقف کند. پس از آزمایش‌های بیشتر، فلمینگ این ماده را پنی‌سیلین نامید. این کشف نه‌تنها راه را برای درمان بیماری‌های عفونی هموار کرد، بلکه انقلابی در علم پزشکی ایجاد کرد. پنی‌سیلین در دهه 1940، به ویژه در دوران جنگ جهانی دوم، برای درمان عفونت‌های شدید در سربازان استفاده شد و جان میلیون‌ها نفر را نجات داد.

پس از موفقیت پنی‌سیلین، توجه دانشمندان به قارچ‌ها به‌عنوان منابع دارویی جلب شد و تحقیقات گسترده‌ای برای شناسایی سایر ترکیبات دارویی موجود در قارچ‌ها آغاز شد. این تحقیقات منجر به کشف داروهای دیگری مانند سیکلوسپورین شد که از قارچ Tolypocladium inflatum به دست آمد. سیکلوسپورین به‌عنوان یک داروی سرکوب‌کننده ایمنی، نقش مهمی در پیوند اعضا ایفا کرد و توانست خطر پس‌زدن عضو پیوندی را به‌طور قابل‌توجهی کاهش دهد.

علاوه بر این، قارچ‌ها منبعی غنی از ترکیبات باارزش مانند استاتین‌ها هستند که برای کاهش کلسترول استفاده می‌شوند. Lovastatin، اولین داروی استاتینی، از قارچ Aspergillus terreus استخراج شد و تأثیر چشمگیری در پیشگیری از بیماری‌های قلبی عروقی داشت.

امروزه قارچ‌ها نه‌تنها به‌عنوان منبع آنتی‌بیوتیک‌ها و داروهای ایمنی مورد استفاده قرار می‌گیرند، بلکه در حوزه‌های جدیدی مانند درمان سرطان و سلامت روان نیز نقش مهمی دارند. تحقیقات اخیر نشان داده است که ترکیبات فعال موجود در قارچ‌ها، مانند سایکلوسیل‌بین (Psilocybin) در قارچ‌های روان‌گردان، می‌توانند در درمان افسردگی، اضطراب و اختلالات استرس پس از سانحه موثر باشند. این کاربردها نشان‌دهنده پتانسیل بی‌پایان قارچ‌ها در درمان بیماری‌های پیچیده انسانی است.

در مجموع، مسیر استفاده از قارچ‌ها در درمان بیماری‌ها، از پنی‌سیلین آغاز شد و با کشف داروهای جدید همچنان ادامه دارد. قارچ‌ها به‌عنوان منابع طبیعی دارو، الهام‌بخش تحقیقات دارویی هستند و نقش حیاتی در سلامت بشر ایفا می‌کنند.

قارچ‌ها امروزه کاربردهای گسترده‌ای در پزشکی دارند و نقش مهمی در درمان بیماری‌های مختلف ایفا می‌کنند. با پیشرفت علم، استفاده از ترکیبات زیست‌فعال تولید شده توسط قارچ‌ها در تولید داروها و درمان بیماری‌ها به طور چشمگیری افزایش یافته است. برخی از مهم‌ترین کاربردهای پزشکی قارچ‌ها شامل موارد زیر است:

1. آنتی‌بیوتیک‌ها و داروهای ضدقارچی: پس از کشف پنی‌سیلین از قارچ Penicillium notatum، بسیاری از ترکیبات ضدباکتری و ضدقارچ مانند Griseofulvin برای درمان عفونت‌های قارچی کشف شدند. همچنین، داروهای جدیدی برای مقابله با مقاومت دارویی قارچ‌های بیماری‌زا در حال توسعه هستند، به‌ویژه برای گونه‌های مقاومی مانند Candida auris و Aspergillus fumigatus.
2. داروهای ضدسرطان: قارچ‌ها منابع غنی از ترکیبات ضدسرطان هستند. برای مثال، داروی Paclitaxel (Taxol) از قارچ‌های اندوفیتیک در گیاهان استخراج شده است و در درمان انواع سرطان از جمله سرطان سینه و تخمدان استفاده می‌شود. تحقیقات نشان می‌دهد که متابولیت‌های قارچ‌هایی مانند Alternaria و Berkleasmium دارای فعالیت سیتوتوکسیک بر سلول‌های سرطانی هستند.
3. ایمونوساپرسیوها: Cyclosporine A که از قارچ Tolypocladium inflatum استخراج شده، یکی از داروهای کلیدی برای سرکوب سیستم ایمنی در پیوند اعضا است و خطر پس‌زدن عضو پیوندی را کاهش می‌دهد.
4. ترکیبات فلورسنت و تشخیصی: قارچ‌ها ترکیباتی مانند luciferase تولید می‌کنند که در تحقیقات بیولوژیکی و روش‌های تشخیصی برای تصویربرداری از سلول‌ها و مولکول‌ها استفاده می‌شوند.
5. قارچ‌های دارویی: قارچ‌هایی مانند Cordyceps sinensis و Ganoderma lucidum در طب سنتی و مدرن برای تقویت سیستم ایمنی، بهبود عملکرد ریوی و کلیوی و کاهش استرس اکسیداتیو استفاده می‌شوند. این قارچ‌ها حاوی ترکیباتی مانند پلی‌ساکاریدها و تری‌ترپنوئیدها هستند که اثرات ضدالتهابی و ضدسرطانی دارند.
6. آنتی‌اکسیدان‌ها و داروهای ضدالتهابی: قارچ‌ها ترکیبات آنتی‌اکسیدانی و ضدالتهابی قدرتمندی تولید می‌کنند که در پیشگیری و درمان بیماری‌های مزمن مانند دیابت و بیماری‌های قلبی کاربرد دارند.

پیشرفت‌های کنونی در علم قارچ‌شناسی و زیست‌فناوری، امیدهای جدیدی را برای کشف داروهای جدید از قارچ‌ها ایجاد کرده است. این تلاش‌ها می‌توانند به مقابله با چالش‌های سلامت جهانی، از جمله مقاومت دارویی و درمان بیماری‌های پیچیده، کمک کنند.

در ادامه برای شما از انواع قارچ هایی که امرزه از انها برای مسیر درمانی استفاده میکنند را نام میبریم:

شیتاکه (Shiitake)، که با نام علمی Lentinula edodes شناخته می‌شود، یکی از قارچ‌های محبوب در آشپزی و پزشکی است. این قارچ که منشأ آن در شرق آسیا است، قرن‌ها در طب سنتی چین، ژاپن و کره برای تقویت سلامت عمومی و طول عمر مورد استفاده قرار گرفته است. امروزه تحقیقات علمی بسیاری از این خواص را تأیید کرده‌اند و شیتاکه را به عنوان یک ابرغذا (Superfood) معرفی کرده‌اند.

خواص و کاربردهای پزشکی شیتاکه

1. تقویت سیستم ایمنی بدن: شیتاکه حاوی ترکیباتی مانند لنتینان (Lentinan) است که به تقویت سیستم ایمنی کمک می‌کند. این ترکیب در درمان سرطان، به ویژه به عنوان مکمل در شیمی‌درمانی، استفاده می‌شود. مطالعات نشان داده‌اند که لنتینان رشد تومورها را کند می‌کند و کیفیت زندگی بیماران مبتلا به سرطان معده را بهبود می‌بخشد.
2. خواص ضدسرطانی: ترکیبات پلی‌ساکاریدی موجود در شیتاکه می‌توانند سیستم ایمنی را فعال کرده و از گسترش سلول‌های سرطانی جلوگیری کنند. در برخی کشورها، لنتینان به صورت تزریقی در درمان سرطان استفاده می‌شود و اثرات مثبتی بر کاهش التهاب و تقویت پاسخ ایمنی دارد.
3. سلامت قلب و عروق: شیتاکه حاوی موادی مانند اریتادنین (Eritadenine) و بتا-گلوکان‌ها است که می‌توانند به کاهش کلسترول و جلوگیری از تجمع پلاک در شریان‌ها کمک کنند. این ترکیبات خطر بیماری‌های قلبی مانند حمله قلبی و سکته را کاهش می‌دهند.
4. سلامت استخوان‌ها: شیتاکه یکی از منابع طبیعی و گیاهی ویتامین D است که برای جذب کلسیم و حفظ سلامت استخوان‌ها ضروری است. قارچ‌های شیتاکه که در معرض نور UV قرار می‌گیرند، حاوی مقادیر بالایی از ویتامین D2 هستند که به تقویت تراکم استخوان کمک می‌کند.
5. خواص ضدباکتری و ضدویروسی: برخی از ترکیبات شیتاکه فعالیت ضدباکتریایی و ضدویروسی دارند. این ویژگی می‌تواند در مقابله با میکروب‌های مقاوم به آنتی‌بیوتیک موثر باشد.
6. کمک به سلامت گوارش: فیبر و ترکیبات ضدالتهابی موجود در شیتاکه به بهبود هضم غذا، تعادل میکروبی روده و جذب بهتر مواد مغذی کمک می‌کنند.

نحوه مصرف شیتاکه

شیتاکه به صورت تازه، خشک یا به عنوان مکمل غذایی استفاده می‌شود. این قارچ در سوپ‌ها، خوراک‌ها و انواع غذاهای آسیایی محبوب است. همچنین، مکمل‌های شیتاکه به شکل پودر یا کپسول برای بهره‌گیری از فواید دارویی آن در دسترس هستند.

نکات احتیاطی

مصرف شیتاکه معمولاً بی‌خطر است، اما در موارد نادر ممکن است باعث واکنش‌های آلرژیک یا عوارض گوارشی شود. همچنین، افرادی که از بیماری‌های خودایمنی رنج می‌برند باید پیش از مصرف با پزشک مشورت کنند، زیرا خواص تقویت‌کننده ایمنی این قارچ ممکن است بر این شرایط تأثیر بگذارد.

قارچ یال شیر (Lion’s Mane) که با نام علمی Hericium erinaceus شناخته می‌شود، یکی از قارچ‌های دارویی محبوب است که در طب سنتی چین و ژاپن برای تقویت سلامتی استفاده می‌شده است. این قارچ به دلیل ترکیبات خاصی مانند هریسینون‌ها و اریناسین‌ها شناخته می‌شود که تولید عامل رشد عصبی (NGF) را تحریک می‌کنند و در تقویت و بازسازی اعصاب نقش دارند.

تحقیقات نشان داده است که این قارچ می‌تواند به بهبود حافظه و کاهش خطر دمانس و بیماری آلزایمر کمک کند. همچنین، خواص ضدالتهابی و آنتی‌اکسیدانی آن در تقویت سیستم ایمنی، کاهش اضطراب و افسردگی، و درمان زخم‌های گوارشی موثر است. قارچ یال شیر معمولاً به صورت تازه، خشک، یا مکمل‌هایی مانند کپسول، پودر و عصاره مصرف می‌شود. هرچند که این قارچ به طور کلی ایمن است، افراد باید در مصرف آن احتیاط کنند، به‌ویژه اگر داروهای رقیق‌کننده خون یا دیابت مصرف می‌کنند.

قارچ کوردیسپس (Cordyceps)، یکی از قارچ‌های دارویی با ارزش است که در طب سنتی چین و تبت برای قرن‌ها مورد استفاده قرار گرفته است. این قارچ که به‌طور طبیعی روی حشرات رشد می‌کند، به دلیل ترکیبات زیست‌فعال فراوان از جمله کوردیسپین، پلی‌ساکاریدها، و آدنوزین، خواص دارویی بسیاری دارد و به‌عنوان یک مکمل غذایی و دارویی کاربرد گسترده‌ای پیدا کرده است.

کاربردها و فواید پزشکی کوردیسپس:

1. تقویت سیستم ایمنی بدن: ترکیبات موجود در کوردیسپس، مانند کوردیسپین، با افزایش فعالیت سلول‌های ایمنی و ماکروفاژها، به تقویت دفاع بدن در برابر عفونت‌ها و بیماری‌ها کمک می‌کنند. این خاصیت، کوردیسپس را به یک گزینه مناسب برای حمایت از سیستم ایمنی تبدیل کرده است.
2. افزایش انرژی و بهبود عملکرد ورزشی: کوردیسپس با تحریک تولید ATP (مولکولی که انرژی سلولی را فراهم می‌کند) و بهبود جذب اکسیژن، توانایی بدن را برای انجام فعالیت‌های شدید افزایش می‌دهد. تحقیقات نشان داده است که مصرف مکمل‌های کوردیسپس می‌تواند تحمل ورزشی و ظرفیت اکسیژن‌گیری را بهبود بخشد، به‌ویژه در ورزشکاران و افراد مسن.
3. سلامت ریه و دستگاه تنفسی: در طب سنتی چین، کوردیسپس برای درمان بیماری‌های تنفسی مانند آسم و برونشیت استفاده می‌شده است. تحقیقات جدید نشان داده‌اند که این قارچ می‌تواند عملکرد ریه را تقویت کرده و التهاب راه‌های هوایی را کاهش دهد.
4. خواص ضدپیری و آنتی‌اکسیدانی: کوردیسپس با کاهش استرس اکسیداتیو و مقابله با رادیکال‌های آزاد، به بهبود سلامت عمومی و جلوگیری از علائم پیری کمک می‌کند. این خاصیت باعث شده تا کوردیسپس به‌عنوان یک مکمل ضدپیری محبوب شود.
5. خواص ضدالتهابی و تنظیم سیستم ایمنی: این قارچ با کاهش تولید سایتوکاین‌های التهابی می‌تواند در کاهش التهاب‌های مزمن و بهبود شرایطی مانند آرتروز و بیماری‌های خودایمنی مفید باشد.
6. سلامت مغز و بهبود عملکرد شناختی: ترکیبات موجود در کوردیسپس، مانند کوردیسپین، به محافظت از سلول‌های عصبی و کاهش آسیب اکسیداتیو در مغز کمک می‌کنند. این ویژگی‌ها کوردیسپس را به گزینه‌ای مناسب برای حمایت از حافظه و کاهش خطر بیماری‌های عصبی مانند آلزایمر تبدیل کرده است.

نحوه مصرف:

کوردیسپس معمولاً به‌صورت مکمل‌های کپسولی، پودری، و عصاره در دسترس است. همچنین در چای‌ها و محصولات غذایی نیز مورد استفاده قرار می‌گیرد. مصرف روزانه منظم این قارچ می‌تواند برای بهره‌برداری از مزایای آن ضروری باشد، اما مشورت با پزشک پیش از مصرف توصیه می‌شود، به‌ویژه برای افرادی که داروهای خاص مصرف می‌کنند یا بیماری‌های زمینه‌ای دارند.

قارچ ترکیتیل (Turkey Tail)، با نام علمی Trametes versicolor، یکی از قارچ‌های دارویی مهم است که به دلیل فواید متعدد در زمینه سلامت و پزشکی مورد توجه قرار گرفته است. این قارچ به دلیل ظاهر بادبزن‌شکل و لایه‌های رنگارنگ خود به دم بوقلمون شباهت دارد و از گذشته در طب سنتی چین و ژاپن برای تقویت سیستم ایمنی و بهبود سلامت عمومی استفاده می‌شده است.

فواید و کاربردهای پزشکی ترکیتیل:

1. تقویت سیستم ایمنی: قارچ ترکیتیل سرشار از ترکیبات زیست‌فعال مانند PSP (Polysaccharopeptide) و PSK (Polysaccharide-Krestin) است که نقش کلیدی در تقویت سیستم ایمنی دارند. این ترکیبات با تحریک سلول‌های ایمنی مانند سلول‌های T و ماکروفاژها، به بدن کمک می‌کنند تا با عفونت‌ها و بیماری‌ها مقابله کند.
2. مکمل در درمان سرطان: تحقیقات نشان داده‌اند که PSK موجود در ترکیتیل می‌تواند در کنار شیمی‌درمانی و پرتودرمانی، به کاهش رشد تومورها و تقویت اثربخشی درمان‌های سرطان کمک کند. به ویژه در سرطان‌های روده بزرگ، معده و پستان، این قارچ به عنوان یک مکمل ایمن و موثر مورد بررسی قرار گرفته است.
3. حمایت از سلامت دستگاه گوارش: ترکیتیل به عنوان یک پری‌بیوتیک عمل می‌کند و باعث افزایش باکتری‌های مفید روده مانند Lactobacillus و Bifidobacterium می‌شود. این اثر باعث بهبود هضم، کاهش التهاب روده و بهبود سلامت کلی میکروبیوم روده می‌شود.
4. خواص آنتی‌اکسیدانی و ضدالتهابی: این قارچ حاوی مقدار زیادی فنول‌ها و فلاونوئیدها است که به کاهش استرس اکسیداتیو و مقابله با التهابات مزمن کمک می‌کند. این ویژگی‌ها می‌توانند در پیشگیری از بیماری‌های مرتبط با افزایش سن، مانند آلزایمر و بیماری‌های قلبی عروقی، موثر باشند.
5. تنظیم قند خون: تحقیقات اولیه نشان داده‌اند که ترکیبات موجود در ترکیتیل ممکن است به بهبود حساسیت به انسولین و کنترل سطح قند خون کمک کنند و در مدیریت دیابت نوع 2 موثر باشند.

نحوه مصرف:

ترکیتیل به صورت پودر، کپسول، عصاره و حتی به شکل چای عرضه می‌شود. معمولاً مصرف روزانه 1-3 گرم از این قارچ توصیه می‌شود، اما مقدار دقیق آن باید تحت نظر پزشک تعیین شود.

نکات احتیاطی:

اگرچه ترکیتیل به طور کلی ایمن است، ممکن است در برخی افراد عوارضی مانند نفخ، تهوع یا آلرژی به قارچ ایجاد کند. افرادی که داروهای تنظیم‌کننده قند خون یا درمان‌های سرطان مصرف می‌کنند، باید پیش از استفاده از این قارچ با پزشک خود مشورت کنند. ترکیتیل به عنوان یکی از قدرتمندترین قارچ‌های دارویی، پتانسیل زیادی در درمان بیماری‌های مختلف و تقویت سلامت عمومی دارد، اما برای بهره‌گیری بهتر از خواص آن، تحقیقات بیشتری نیاز است.

قارچ گانودرما (Ganoderma lucidum) که با نام رایج ریشی یا لینگ‌ژی شناخته می‌شود، یکی از قارچ‌های دارویی ارزشمند است که در طب سنتی آسیایی به دلیل خواص متنوع درمانی مورد استفاده قرار می‌گیرد. این قارچ به دلیل داشتن ترکیبات زیست‌فعال متعدد از جمله تری‌ترپنوئیدها، پلی‌ساکاریدها، و پپتیدها، در بهبود و پیشگیری از بسیاری از بیماری‌ها موثر شناخته شده است.

خواص و کاربردهای درمانی گانودرما:

1. تقویت سیستم ایمنی بدن:
   گانودرما با افزایش فعالیت سلول‌های ایمنی مانند لنفوسیت‌های T و ماکروفاژها، به بهبود پاسخ ایمنی بدن کمک می‌کند. این خاصیت آن را به مکملی موثر برای پیشگیری از عفونت‌ها و بیماری‌های خودایمنی تبدیل کرده است.
2. خواص ضدالتهابی:
   ترکیبات تری‌ترپنوئید موجود در گانودرما می‌توانند تولید واسطه‌های التهابی مانند پروستاگلاندین‌ها و سیتوکین‌ها را مهار کنند. این ویژگی، گانودرما را برای کاهش التهابات مزمن مرتبط با بیماری‌هایی مانند آرتروز و دیابت مفید می‌سازد.
3. خواص ضدسرطانی:
   مطالعات نشان داده‌اند که گانودرما با افزایش مرگ سلولی برنامه‌ریزی‌شده (Apoptosis) در سلول‌های سرطانی و کاهش متاستاز، پتانسیل ضدسرطانی دارد. به‌ویژه، پلی‌ساکاریدهای آن نقش موثری در تقویت سیستم ایمنی برای مقابله با تومورها دارند.
4. سلامت قلب و عروق:
   مصرف گانودرما می‌تواند فشار خون را کاهش دهد، پروفایل لیپید خون را بهبود بخشد (افزایش HDL و کاهش LDL)، و از تصلب شرایین پیشگیری کند. این اثرات به دلیل خواص آنتی‌اکسیدانی و تنظیم‌کنندگی آن بر عملکرد عروق خونی است.
5. کنترل قند خون:
   ترکیبات موجود در گانودرما می‌توانند حساسیت به انسولین را بهبود بخشند و سطح قند خون را کاهش دهند. این ویژگی‌ها، آن را به گزینه‌ای مناسب برای مدیریت دیابت نوع 2 تبدیل کرده است.
6. سلامت گوارش:
   گانودرما به بهبود تعادل میکروبیوم روده کمک می‌کند و با کاهش التهابات گوارشی، علائمی مانند درد شکم و نفخ را کاهش می‌دهد.
7. خواص ضدپیری:
   آنتی‌اکسیدان‌های موجود در گانودرما با خنثی کردن رادیکال‌های آزاد، از آسیب به سلول‌ها و DNA جلوگیری می‌کنند. این خاصیت، همراه با تحریک تولید کلاژن، به حفظ سلامت پوست و کاهش چین‌وچروک کمک می‌کند.

روش مصرف:

گانودرما به‌صورت پودر، کپسول، عصاره، و حتی به شکل چای قابل استفاده است. دوز مصرفی بسته به هدف درمانی و وضعیت سلامتی فرد متفاوت است، اما معمولاً مصرف روزانه 1.5 تا 3 گرم از عصاره توصیه می‌شود.

نکات احتیاطی:

هرچند گانودرما به‌طور کلی ایمن است، در برخی افراد ممکن است عوارضی مانند خشکی دهان، تهوع یا حساسیت پوستی ایجاد کند. همچنین، افرادی که از داروهای رقیق‌کننده خون یا تنظیم‌کننده قند خون استفاده می‌کنند، باید پیش از مصرف با پزشک مشورت کنند.

قارچ ترافل (Truffle)، یکی از گران‌ترین و نادرترین قارچ‌های خوراکی جهان است که علاوه بر استفاده در آشپزی، خواص دارویی متعددی دارد. این قارچ‌ها، که در زیر زمین و در ارتباط با ریشه درختانی مانند بلوط و فندق رشد می‌کنند، به دلیل ترکیبات زیست‌فعال خود از جمله آنتی‌اکسیدان‌ها، ویتامین‌ها و پلی‌ساکاریدها، در زمینه سلامت و پزشکی مورد توجه قرار گرفته‌اند.

خواص پزشکی و فواید ترافل

1. خواص آنتی‌اکسیدانی قوی:
   ترافل حاوی آنتی‌اکسیدان‌هایی مانند لیکوپن، اسید گالیک و ویتامین C است که از استرس اکسیداتیو جلوگیری کرده و به کاهش خطر ابتلا به بیماری‌های مزمن مانند سرطان و بیماری‌های قلبی کمک می‌کنند.
2. خواص ضدباکتریایی:
   تحقیقات نشان داده‌اند که عصاره‌های ترافل قادر به مهار رشد باکتری‌های مضر مانند Staphylococcus aureus و Escherichia coli هستند. این خاصیت، ترافل را به گزینه‌ای برای درمان طبیعی عفونت‌ها تبدیل کرده است.
3. سلامت قلب و عروق:
   ترکیبات موجود در ترافل می‌توانند سطح کلسترول خون را کاهش دهند و با بهبود سلامت عروق خونی، خطر بیماری‌های قلبی را کاهش دهند.
4. خواص ضدسرطانی:
   مطالعات آزمایشگاهی نشان داده‌اند که ترکیبات موجود در ترافل می‌توانند رشد سلول‌های سرطانی را در اندام‌هایی مانند کبد، ریه و روده کاهش دهند. با این حال، تحقیقات بیشتری برای اثبات این اثرات در انسان‌ها مورد نیاز است.
5. سلامت سیستم ایمنی:
   ترافل با داشتن بتا-گلوکان و سلنیوم به تقویت سیستم ایمنی کمک می‌کند و بدن را در برابر عفونت‌ها و بیماری‌ها مقاوم‌تر می‌سازد.
6. خواص ضدالتهابی:
   این قارچ با مهار فعالیت آنزیم‌های التهابی می‌تواند به کاهش التهاب‌های مزمن کمک کند و برای بیماری‌هایی مانند آرتریت و دیگر اختلالات التهابی مفید باشد.

موارد استفاده

ترافل معمولاً به صورت تازه، خشک یا در قالب محصولات جانبی مانند روغن ترافل در آشپزی استفاده می‌شود. همچنین، به دلیل خواص دارویی، در مکمل‌های غذایی و فرآورده‌های آرایشی و بهداشتی نیز کاربرد دارد. اگرچه مصرف ترافل به‌طور کلی ایمن است، اما قیمت بالای آن باعث شده که مصرف آن محدود به قشر خاصی از افراد باشد. همچنین، تحقیقات بالینی بیشتری برای تأیید خواص دارویی آن در مقیاس انسانی لازم است.

قارچ‌ها در پزشکی به دلیل خواص درمانی و شیمیایی خاص خود، در سال‌های اخیر توجه زیادی به خود جلب کرده‌اند. برخی قارچ‌ها به عنوان منابع ارزشمندی برای ترکیبات دارویی استفاده می‌شوند که می‌توانند به درمان بیماری‌ها و مشکلات مختلف کمک کنند. به طور خاص، قارچ‌ها حاوی ترکیبات زیستی مانند پلی‌ساکاریدها، ترپنوئیدها، آلکالوئیدها و ترکیبات ضد باکتری، ضد ویروس و ضد سرطان هستند که تأثیرات درمانی مختلفی دارند.

در پزشکی مدرن، از قارچ‌ها برای تولید داروهای ضد سرطانی، ضد التهابی، تقویت سیستم ایمنی بدن و درمان برخی بیماری‌های عفونی استفاده می‌شود. یکی از مثال‌های شناخته‌شده، قارچ‌های جنس Penicillium هستند که در تولید آنتی‌بیوتیک پنی‌سیلین نقش دارند. قارچ‌های Ganoderma (ریشی‌شاه) و Cordyceps نیز به عنوان تقویت‌کننده‌های سیستم ایمنی و درمان‌کننده‌های طبیعی شناخته شده‌اند.

قارچ‌های دارویی همچنین در طب سنتی در کشورهای مختلف، از جمله چین و ژاپن، برای درمان بیماری‌های مختلف مانند مشکلات کبدی، تنفسی و گوارشی مورد استفاده قرار می‌گیرند. مطالعات نشان داده‌اند که قارچ‌ها می‌توانند نقش مهمی در کاهش علائم بیماری‌های خودایمنی، کاهش کلسترول خون و بهبود سلامت قلب داشته باشند.

با این حال، استفاده از قارچ‌ها باید با دقت صورت گیرد زیرا برخی قارچ‌ها می‌توانند سمی و خطرناک باشند. همچنین تحقیقات بیشتری برای تایید و گسترش کاربردهای پزشکی قارچ‌ها در حال انجام است تا بتوان از پتانسیل‌های درمانی آنها به طور گسترده‌تری بهره‌برداری کرد.